Rezerwat przyrody obejmuje obszary zachowane w stanie naturalnym lub mało zmienionym, ekosystemy, ostoje i siedliska przyrodnicze, a także siedliska roślin, siedliska zwierząt i siedliska grzybów oraz twory i składniki przyrody nieożywionej, wyróżniające się szczególnymi wartościami przyrodniczymi, naukowymi, kulturowymi lub walorami krajobrazowymi.

W zasięgu terytorialnym Nadleśnictwa Niedźwiady występuje pięć rezerwatów przyrody:

Rezerwat „Przytoń" to najmłodszy i zarazem najczęściej odwiedzany przez turystów rezerwat w Nadleśnictwie Niedźwiady. Utworzony został dnia 18.05.1984r. i zajmuje powierzchnię 20,04 ha, (obejmuje cześciowo teren leśnictwa: Łabędzie Bagno i Przechlewko).

Ze względu na to, że jest to ulubiony fragment szlaku kajakowego rzeki Brdy większość turystów ogląda rezerwat z poziomu lustra wody. Wrażliwy obserwator przyrody zauważy na stromych skarpach wąwozu porastające je rośliny chronione takie jak wawrzynek wilcze łyko, paprotka zwyczajna, porzeczka czarna czy marzanka wonna.

Prawdziwe walory rezerwatu odkryjemy po obejrzeniu górnej warstwy lasu. Występują tu 200-letnie buki oraz sosny, które swoimi rozmiarami świadczą o sędziwym wieku. Pnie zamierających najstarszych drzew od dawna nie są zagospodarowywane przez człowieka. Na tej masie organicznej spontanicznie rośnie nowe pokolenie drzew oraz rozwijają się grzyby, rośliny zielne, owady oraz inne zwierzęta ściśle zależne od naturalnie występującego martwego drewna. Oprócz niezaprzeczalnych wartości przyrodniczych takie „dzikie" miejsca dostarczają walorów estetycznych, stanowią utworzone przez przyrodę formy będące ukojeniem dla zmęczonych cywilizacją oczu.

Leżące w rzece pnie drzew powalone przez wiatry oraz bobry są również niemałą atrakcją dla kajakarzy. Przepłynięcie przez stworzone naturalnie przeszkody stanowią niemałe wyzwanie dla początkujących kajakarzy. Doświadczenie jednak pokazuje, że strach ma „wielkie oczy" i w praktyce przepłynięcie przez rezerwat nie jest takie trudne i poważniejsze problemy zdarzają się niezmiernie rzadko.

Jezioro Krasne to najłatwiej dostępny i chętnie odwiedzany przez turystów i okolicznych mieszkańców rezerwat w Nadleśnictwie Niedźwiady. Został utworzony w roku 1976 obejmując początkowo powierzchnię 28 ha. W roku 2011 został powiększony do 42,62 ha, co sprawiło że jest drugim co do wielkości rezerwatem w nadleśnictwie.

Jezioro Krasne jest bardzo atrakcyjnym pod względem przyrodniczym zbiorowiskiem roślin wodnych, które występują w nielicznych jeziorach lobeliowych o bardzo czystej i przejrzystej wodzie. Ta cecha związana jest z niewielką ilością substancji organicznych, co nie sprzyja z kolei występowaniu dużej ilości ryb. Dlatego tak ważne jest aby uchronić jezioro przed nielegalnym zarybianiem i połowem ryb oraz zminimalizować negatywny wpływ korzystających z uroków rezerwatu ludzi.

A jest co podziwiać. Piękny krajobraz z brzeziną bagienną w przybrzeżnym pasie oraz ustronne położenie, zachęca do odpoczynku zarówno latem jak i w pozostałych porach roku.

Dla przyrodników wielką atrakcją jest występowanie elismy wodnej, lobelii jeziornej, poryblina jeziornego, brzeżycy jednokwiatowej czy jeżogłówki pokrewnej. Dodatkowo na obrzeżach licznie występują rosiczki, wełnianki oraz inne mszaki, paprotniki i rośliny kwiatowe. Oprócz roślin można tu spotkać jaszczurki, żaby, traszki, żurawie, czaple, gągoły i inne zwierzęta. Na szczególną uwagę zasługują licznie występujące ważki z objętymi ochroną zalotkami na czele.

To bogactwo sprawia, że warto zachować naturalny charakter Jeziora Krasne oraz dołożyć starań aby udostępnić cenne informacje zwiedzającym.

Rezerwat „Bocheńskie Błoto" jest najstarszym rezerwatem w nadleśnictwie, utworzony został dnia 28.07.1962r. w celu ochrony przyrodniczo cennych pokładów torfowiska przejściowego.

Rezerwat obejmuje powierzchnię 15,73 ha, na której rośliny bagienne tworzą uginający się pod wpływem ciężaru ciała falujący kożuch. Oprócz tak rzadkich i ciekawych roślin jak rosiczka, woskownica, żurawina błota, bażyna, wełnianki spotkać można nieliczne naloty sosen, świerków oraz brzóz stanowiących malownicze uzupełnienie przestrzeni pokrytej roślinami torfowymi.

Zagrożeniem dla zachowania najcenniejszych walorów rezerwatu jest ekspansja trzcinowisk, które co prawda dają doskonałe schronienie dzikim zwierzętom, jednak zmieniają warunki ekologicznie ograniczając i wypierając najcenniejszą roślinność związaną z bagiennym charakterem rezerwatu. Dodatkowym zagrożeniem jest niszczenie wrażliwych na wydeptania roślin przez amatorów żurawiny, którzy pomimo prowadzonej przez Służbę Leśną pieczy nielegalnie dokonują zbioru owoców na terenie rezerwatu.

Rezerwat „Bocheńskie Błoto" jest głęboko ukryty w leśnym kompleksie Obrębu Rudawy w Leśnictwie Głuszec. Znają go przede wszystkim naukowcy prowadzący badania, miejscowa społeczność i pracownicy nadleśnictwa. Dzięki temu zachował charakter tajemniczego, niedostępnego, a przez to nienaruszonego przez człowieka miejsca. Według przekazów leśniczego, właśnie w okolicy rezerwatu kilkanaście lat temu wilki po raz pierwszy wyprowadzały swoje mioty.

Rezerwat „Bagnisko Niedźwiady" został utworzony w roku 1982 w celu zachowania boru bagiennego z występującymi tam torfowiskami oraz rzadkimi roślinami. Jest największym rezerwatem w nadleśnictwie obejmuje 47,76 ha. Położony jest w leśnictwach Żołna i Nowa Brda w sąsiedztwie szosy biegnącej z Lipczynka do Miastka (patrz załączona mapka).

Jadąc w kierunku Miastka, po przecięciu Brdy w miejscowości Żołna i przejechaniu ok.1700m można wiosną zaobserwować żurawie, która na terenie rezerwatu zakładają gniazda. Przy odrobinie szczęścia można zaobserwować jak wysiadują jaja w gnieździe widocznym niekiedy z drogi. Oprócz żurawi „Bagnisko Niedźwiady" stanowi ostoję dla dzikiej zwierzyny, gągołów i innych mniejszych ptaków leśnych, które chętnie wyprowadzają tu swoje lęgi.

Główną roślinność stanowią niewielkich rozmiarów sosny o wysokości 12-14 metrów oraz średnicy  pni 15-20 cm. Ze względu na trudne warunki glebowe drzewa rosną bardzo wolno i zamierają dożywając ok. 200 lat. Młode pokolenie systematycznie zajmuje miejsce drzew obumarłych i tak bez udziału człowieka niezauważalnie odbywa się naturalna wymiana następujących po sobie pokoleń. Oprócz sosny występują pojedyncze okazy brzozy omszonej i kruszyny. Dobrze rozwinięte runo leśne tworzą krzewinki: bagno zwyczajne, żurawina, borówka bagienna, występują też wełnianki oraz trzęślica modra.

W sąsiedztwie rezerwatu biegnie trasa ścieżki rowerowej „Wokół Jezora Lipczyno". Poruszając się wg piktogramów wytyczających trasę można łatwo trafić do rezerwatu oraz zapoznać się z tablicami informacyjnymi umieszczonymi przy jego skraju. Można też pokusić się o odnalezienie pamiątkowego kamienia z zatartym napisem, który znajduje się w kępie świerków nieopodal tablic informacyjnych. Według przekazów postawiono go dla upamiętnienia śmierci leśniczego, który w tym miejscu został śmiertelnie raniony porożem jelenia.

Jest to najminieszy rezerwat w Nadleśnictwie Niedźwiady, zajmuje zaledwie 6,80 ha powierzchni. Utworzony w 1981 po to, żeby chronić jezioro lobeliowe "Cietrzewie".

Rezerwat ten, chociaż leży blisko drogi powiatowej, jest ukryty wśród malowniczych wzgórz pozostawionych przez lodowiec. Jak sugeruje nazwa, w tym spokojnym miejscu kiedyś można było spotkać cierzewia. Dzisiaj tych ptaków tu już nie ma. Możemy w rezerwacie "Cęgi Małe" łatwo zaobserwować gągoły, kaczki krzyżówki, łabędzie i inne wodne ptaki. Wokół jeziora szukają miejsca na gniazda sikory, dzięcioły, zięby oraz wszelkie drobne ptaki zamieszkujące torfowiska i iglaste bory.

Rezerwat "Cęgi Małe" chroni jezioro lebeliowe wraz z porastającą je reliktową roślinnością. Obejmuje również przylegające do niego torfowiska i lasy bagienne.

W miejscu tym panuje cisza i spokój. Wokół rezerwatu biegną mało używane drogi leśne - można tu miło spędzić czas na spacerze.